…Nie należy zapominać, że demokracja to jeszcze nie wolność. Demokracja to tylko równość. Dopiero liberalizm jest ­wolnością. Połączenie równości z wolnością ma wreszcie stwarzać ów ideał, który wszyscy pragniemy osiągnąć. Józef Mackiewicz. Zwycięstwo prowokacji, 1962

 

Od roku 1994 na Litwie 23 września jest obchodzony jako Dzień pamięci ofiar genocydu Żydów litewskich w nawiązaniu do najbardziej tragicznych wydarzeń z okresu drugiej wojny światowej, kiedy to hitlerowscy okupanci rozpoczęli likwidację wileńskiego getta, a tam znajdującą się ludność w większości wywieziono do Ponar i rozstrzelono. Pozostała cześć – znalazła się w hitlerowskich obozach koncentracyjnych i tam zginęła.

 

O tych tragicznych faktach holokaustu, kiedy to w ciągu kilku zaledwie lat Litwa straciła ponad 220 tysięczną społeczność żydowską, przypomniał zebranym w Publicznej Bibliotece Żydów wileńskich Miša Jakobas, dyrektor Wileńskiej Szkoły Średniej im. Šoloma Aleichema.

Smutne słowa przypomnienia ludobójstwa oraz wzmiankowanie o poszczególnych przypadkach naszego gorszącego zachowania się w czasach obecnych, bez trudu pozwala zrozumieć ból społeczeństwa Żydów wileńskich wobec skali tragedii jak też ich prawo na uszanowanie pamięci i uczuć.

W czasie spotkania przemawiała też kierowniczka Biblioteki Daiva Kiminaitė, nauczycielka historii powyższej szkoły i kierowniczka Centrum tolerancji Gintarė Kukienė oraz st. bibliotekarka Žydrunė Šaulianskaitė.

Głębokie w swojej wymowie  takty muzyki, stosowne do obchodów Dnia pamięci, wykonały kierowniczki zespołu „Simcha” Larisa Semigrejeva i Jovita Štikelienė.

Na zdjęciu: takty muzyki pamięci pomordowanych i poległych w wykonaniu  L. Semigrejevej i J. Štikelienė.


Początek strony
JSN Boot template designed by JoomlaShine.com