…Zróżnicowany narodowościowo kraj nasz stanowi część Litwy hi­storycznej - i nas - ludzi mego pokolenia - wychowywano jako Li­twinów, oczywiście w tym znaczeniu, w jakim był Litwinem Mickie­wicz, gdy wołał: „Litwo, ojczyzno moja”. Marian Zdziechowski. Idea polska na kresach, 1923

Wczoraj w Wileńskiej obwodowej bibliotece publicznej im. Adama Mickiewicza odbył się obrzędowy wieczór wspomnień UŽŽĖLA ŽĖLA w reżyserii grupy wykonawczyń polifonicznych litewskich pieśni ludowych „Trys keturiose“.

Litewskie sutarinės są to bardzo specyficzne pieśni, ale podobne utwory i zbliżone sposoby wykonania można znaleźć również na Ukrainie, na ziemiach ugrofińskich (mordowskich), na Bałkanach, a także u niektórych innych narodów. Moc sutartinės polega na wciąganiu śpiewaków i słuchaczy w koło, gdzie się zacierają granice czasu i przestrzeni, pomagając poczuć bliską więź pomiędzy żywymi i zmarłymi.
W roku 2010 UNESCO umieściło litewskie sutarinės na liście reprezentatywnego niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości.
Na zdjęciu: grupa wykonawczyń sutarinės „Trys keturiose“
Film video: fragmenty wieczoru wspomnień

Początek strony
JSN Boot template designed by JoomlaShine.com