…Zaszedł bowiem podczas ostatniej wojny ciekawy paradoks historyczny na terenie Wschodniej Europy. Od Petsamo po Morze Czarne, wszystko co było demokratyczne z pochodzenia, a więc narody chłopskie jak Białorusini, Ukraińcy oraz te państwa, które zdobyły sobie niezależność niejako „rękami czarnymi od pługa”, Finlandia, Estonia, Łotwa, Litwa, uznały za wroga nr 1 - Związek Sowiecki. W jednolitym łańcuchu; jedynie „szlachecka” Polska i „kapitalistyczne” Czechy za wroga nr 1 uznały Trzecią Rzeszę, a z Sowietami zawarły przymierze. Józef Mackiewicz. O pewnej, ostatniej próbie i o zastrzelonym Bubnickim. Kultura, 1954

Wczoraj w mieście Varėna po raz trzeci odbył się festiwal polki – tym razem już jako międzynarodowy, bo z udziałem nie tylko krajowych znawców i wykonawców tego tańca, ale też z Estonii, Łotwy i Polski.

Festiwal rozpoczął się jeszcze w październiku poprzez praktyczne seminaria o podstawach tradycyjnego tańca polki w etnograficznym regionie Dzūkii, przeznaczone dla nauczycieli muzyki, tańca, szkół podstawowych i innych placówek oświatowych, a także uczestników zespołów folklorystycznych i wszystkich zainteresowanych możliwością treningu tego tańca.
Polka (cz. půlka „połowa”) – popularny w wielu krajach taniec ludowy, w metrum 2/4, w szybkim tempie. Wielu etnografów wskazuje na czeskie pochodzenie tańca. Polka powstała w około 1822 roku, stała się popularna na całym świecie, a szczególnie w Niemczech, Polsce i we Włoszech. Obok walca była modnym tańcem towarzyskim w XIX w.
Najsłynniejsi twórcy polek to: Bedřich Smetana, Antonín Dvořák, Stanisław Moniuszko, Piotr Czajkowski, Igor Strawinski, Dmitrij Szostakowicz.
Światowy rozgłos zyskała polka Modřanská polka – Škoda lásky, którą skomponował Jaromír Vejvoda.
Na zdjęciach: zagraniczni uczestnicy festiwalu oraz jego organizatorzy.
Film video: fragmenty koncertu finałowego

Początek strony
JSN Boot template designed by JoomlaShine.com