Prawda jest nieznana, i prawdopodobnie, w obecnym stanie rozwoju gatunku ludzkiego, nigdy poznana nie będzie. Natomiast to, co stanowi najwznioślejszą cechę tego gatunku, to przyrodzony pęd do poszukiwania prawdy. Ten pęd świadczy o “uduchowieniu" naszego gatunku, wyrażonym w jego - kulturze, wszelkie zatem warunki zewnętrzne, ustroje państwowe, czy idee, wzbraniające lub tylko ograniczające prawo do poszukiwania prawdy, stają się automatycznie wrogami kultury ludzkiej. Józef Mackiewicz. Gdybym był chanem… Kultura, 1958

Przed stu laty 17 – 21 listopada 1920 w okolicy Giedrojć i Szyrwint toczyły się zażarte walki o niepodległość Litwy i jej granice.

Wojsko polskie, które po złamaniu Umowy Suwalskiej już na początku października okupowało historyczną stolicę Litwy, Wilno, zajmowało kolejne terytoria, najwyraźniej mając za zadanie nie dopuścić do odbudowy niepodległego od Polski państwa.
W tej sytuacji młode wojsko Litwy stanęło na wysokości zadania i poprzez ofiarną walkę w decydującej o losach państwa bitwie nie tylko powstrzymało przeciwnika, ale dosłownie go rozgromiło.
Zdaniem historyka Litwy, posła na Sejm RL Valdasa Rakutisa, bitwa pod Giedrojciami ma decydujące i nieprzemijające znaczenie w walce o niepodległość kraju. To ofiarność żołnierzy i społeczeństwa zadecydowały o tym, że Litwa w okresie międzywojennym mogła odbudować prężnie funkcjonujące państwo.
Poniżej zamieszczamy film video, zawierający rozmowę z prof. Valdasem Rakutisem na temat bitwy pod Giedrojciami.
Na zdjęciu: V. Rakutis.
Film video: rozmowa z V. Rakutisem.

Początek strony
JSN Boot template designed by JoomlaShine.com