Od 10 kwietnia b.r. były park Bernardyński – ogród Botaniczny - Sereikiškių parkas - zostanie zamknięty na prowadzenie badań archeologicznych, po przeprowadzeniu których będzie dokonana  jego generalna rekonstrukcja z tym, aby przywrócić mu historyczny kształt z końca wieku XIX.

Ten pięknie położony w zakolu Wilenki teren od roku 1469 roku należał do Zakonu Bernardynów. Po wybudowaniu kościoła i klasztoru został on pieczołowicie uporządkowany, tu urządzono sady, ogrody, kanały wodne i oranżerie.
W latach 1797 - 1842 w tym miejscu znajdował się  sad botaniczny Uniwersytetu Wileńskiego prowadzony przez Stanisława Bonifacego Jundziłła, a następnie jego bratanka Józefa Jundziłła. Rekordowo w sadzie znajdowało się nawet 8979 gatunków roślin.
Po zamknięciu przez władze carskie  klasztoru bernardynów w roku 1864, park oddano generał gubernatorowi.
 Zgodnie z ostatnim specjalnym projektem dla tego terenu autorstwa A.W. Straussa park był uporządkowany w latach 1886 -  1888 i do jego kształtów mają nawiązywać aktualne plany rekonstrukcji. 
W „Przewodniku po Wilnie”, wydanym w roku 1889 Adam Kirkor zaznacza: „…Ulubione miejsce przechadzek dla mieszkańców miasta, ogród Botaniczny, a dziś jenerał – gubernatorski, założony przez znakomitego profesora b. Uniwersytetu Wileńskiego Stanisława Jundziłła, leży na brzegiem Wilenki w malowniczej okolicy u stóp gór Zamkowej, Trzykrzyskiej i Bekieszowej.”

Miejmy więc nadzieję, że takim też będzie ten park po jego rekonstrukcji.

Na zdjęciach - aktualnym i starych: fragment aktualnego parku; park Bernardyński, ok. 1903 r.; teatr letni w parku, ok. 1917 r.; widok na park z pobliskich wzgórz.