Literatury Polskiej na Litwie.
Była to okazja do przeglądu historycznego procesu tłumaczeń polsko – litewskich, rozpoczętych w roku 1901 wydaniem książki „Marny adwokat” według powieści Elizy Orzeszkowej „Niziny” w tłumaczeniu Vincasa Kalnietisa i Jonasa Jablonskisa. Ale też współczesnego wysiłku tłumaczy, skierowanego na upowszechnianie literatury polskiej na Litwie.
Wielkie znaczenie miało wydanie w br. przez Bibliotekę Narodowa im. M. Mažvydasa całościowej bibliografii przekładów polskich książek na język litewski, pozwalającej dostrzegać tendencje i zmiany ukierunkowania tłumaczeń, wynikających z zainteresowań społecznych.
Niestety, poza zainteresowaniem litewskich tłumaczy nadal pozostaje dorobek twórców, którzy wywodzili się z Litwy i zostawili w swoim dorobku wspaniałe dzieła, poświęcone Litwie. Dotyczy to okresu międzywojennego oraz okresu pobytu na powojennej emigracji, wymuszonej sowiecką okupacją takich pisarzy jak Józef Mackiewicz, Michał Kryspin Pawlikowski, Karol Wędziagolski, Wiktor Trościanko, Melchior Wańkowicz, Sergiusz Piasecki i wielu innych.
Na zdjęciu: spotkanie w Bibliotece Akademii Nauk Litwy im. Wróblewskich.
