…Zaszedł bowiem podczas ostatniej wojny ciekawy paradoks historyczny na terenie Wschodniej Europy. Od Petsamo po Morze Czarne, wszystko co było demokratyczne z pochodzenia, a więc narody chłopskie jak Białorusini, Ukraińcy oraz te państwa, które zdobyły sobie niezależność niejako „rękami czarnymi od pługa”, Finlandia, Estonia, Łotwa, Litwa, uznały za wroga nr 1 - Związek Sowiecki. W jednolitym łańcuchu; jedynie „szlachecka” Polska i „kapitalistyczne” Czechy za wroga nr 1 uznały Trzecią Rzeszę, a z Sowietami zawarły przymierze. Józef Mackiewicz. O pewnej, ostatniej próbie i o zastrzelonym Bubnickim. Kultura, 1954

Dziś sekcja Sztuki Akademii Nauk Litwy pod kierunkiem prof. Giedriusa Kuprevičiusa przeprowadziła dyskusję pt. „M. K. Čiurlionio kūrybos svarba kintančiame pasaulyje (Znaczenie twórczości M. K. Čiurlionisa w zmieniającym się świecie).

Zabierający głos zastanawiali się nad zaniedbaniami w dziele pogłębionego poznawania i promocji dorobku twórcy wszech czasów w kulturze litewskiej oraz drogami zgłębiania jego życia i dzieła z tym, aby naukowe badania nosiłyby fundamentalny, systemowy i nieustający charakter na odległą perspektywę.  Tym bardziej, iż obchody 140 rocznicy urodzin M. K. Čiurlionisa tworzą ku temu dobrą aurę.

W dyskusji wziął również udział prawnuk M. K. Čiurlionisa prof. Rokas Zubovas, dyrektor Domu M.K. Čiurlionisa - Memorialnego Centrum Kultury i Informacji w Wilnie.

Na zdjęciu:  grupa uczestników dyskusji, kierownik sekcji Sztuki Akademii Nauk Litwy prof. G. Kuprevičius drugi z prawa; prof. R. Zubovas pierwszy z lewa.

Film video: fragment dyskusji.

Początek strony
JSN Boot template designed by JoomlaShine.com