Wiadomości

Jak już zapowiadaliśmy, dziś w Sadzie Botanicznym Uniwersytetu Wileńskiego w Kairėnai odbyło się świętowanie Międzynarodowego Dnia biologicznej różnorodności, obchodzonego zgodnie ze stosowną decyzją UNESKO.
Była to świetna okazja nie tylko pokazać dorobek jednego z działów Uniwersytetu, ale też przypomnieć Wilnianom oraz gościom stolicy, iż mamy tak piękne i unikalne połacie zieleni w granicach miasta, z rekreacyjnych i edukacyjnych możliwości których korzystamy w minimalnym zaledwie stopniu.

Czytaj więcej: Święto biologicznej różnorodności

Dziś w Wileńskiej Galerii Obrazów odbyło się ostatnie spotkanie w ramach cyklu wykładów i dyskusji, które towarzyszyły wystawie poświeconej Sapiehom. Tematem dzisiejszego spotkania był Pałac Sapiehów na Antokolu i projekt jego odbudowy oraz promocja świeżo wydanej książki o tym samym tytule.

W najbliższą sobotę, gdy muzea będą pracowały również w nocy, nastąpi uroczyste zamknięcie wystawy, którą już odwiedziło ponad 10 tys. osób.

Na zdjęciu: przemawia autor książki „Pałac Sapiehów na Antokolu” Evaldas Purlys.

Dziś całą Litwą wstrząsnął poranny atak 240 uzbrojonych po zęby policjantów na dom, w którym z dziadkami i prawną opiekunkę Neringą Venckienė mieszkała Deimantė Kedytė. W taki to sposób została zrealizowana decyzja sądu o przekazaniu D. Kadytė matce, która jest podejrzewana o wcześniejsze przekazywanie dziewczynki pedofilom.

Czytaj więcej: Demonstracja złej siły i władzy

Dziś w Wilnie w Narodowej Galerii Sztuki rozpoczął się 48 międzynarodowy festyn Wiosna Poezji, którego w obecności licznie zgromadzonych twórców otwarcia dokonał laureat premii narodowej w dziedzinie literatury i sztuki Gintaras Grajauskas oraz minister kultury Litwy Arūnas Gelūnas.

W ciągu dwóch tygodni przedsięwzięcia związane ze świętem poezji odbędą się w wielu miejscowościach Litwy. Jego echa dotrą także za granicę, gdzie wśród skupisk Litwinów są twórcy i miłośnicy poezji – w Irlandii, Polsce, Szwajcarii i Rosji.

Na zdjęciu: otwarcie Wiosny Poezji w Narodowej Galerii Sztuki

Nie od razu nastąpiło w naszym kręgu kulturowym zrozumienie powrotu wielkiego artysty, organizatora przebudzenia życia twórczego, pedagoga Ferdynanda Ruszyca (1870-1936) na szczyty ojczystego uznania. Wydawało się, że jego prace które są eksponowane w państwowych muzeach i galeriach krajów sąsiednich, nie miały żadnego związku z jego białoruską małą ojczyzną.