Prawda jest nieznana, i prawdopodobnie, w obecnym stanie rozwoju gatunku ludzkiego, nigdy poznana nie będzie. Natomiast to, co stanowi najwznioślejszą cechę tego gatunku, to przyrodzony pęd do poszukiwania prawdy. Ten pęd świadczy o “uduchowieniu" naszego gatunku, wyrażonym w jego - kulturze, wszelkie zatem warunki zewnętrzne, ustroje państwowe, czy idee, wzbraniające lub tylko ograniczające prawo do poszukiwania prawdy, stają się automatycznie wrogami kultury ludzkiej. Józef Mackiewicz. Gdybym był chanem… Kultura, 1958

WILNIANIE ZASŁUŻENI DLA LITWY, POLSKI, EUROPY I ŚWIATA

 (1904 - 1980).

Jerzy Borysowicz wywodzący się z Witebszczyzny, ur. w roku 1904, jako jeszcze młody chłopiec uczestniczył w walkach o niepodległość Polski. Absolwent Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. Był delegowany do Uniwersytetu Dorpackiego na studia naukowe w Klinice Neurologicznej prof. Pouseppa. Od czerwca 1929 roku został zatrudniony w charakterze asystenta Kliniki Neurologicznej Uniwersytetu Wileńskiego przy Miejskim Szpitaluśw. Jakuba (ul. 3 Maja 6). Według opinii ówczesnego kierownika Kliniki prof. dr Stanisława Władyczki z dn. 30 września 1933 roku wykazał się wybitnymi zdolnościami, samodzielnością i pracowitością.

Po fuzji w roku 1933 Kliniki Neurologicznej i Kliniki Psychiatrycznej powstała Klinika Chorób Nerwowych i Umysłowych USB położona przy ul. Letniej 5 (obecnie Vasaros 5), gdzie dr Jerzy Borysowicz kontynuował pracę. Po nieoczekiwanym przeniesieniu na emeryturę prof. St. Włodyczki,świetlanej postaci i twórcy Wydziału Lekarskiego USB, został adiunktem i st. asystentem prof. M. Rose. Ze względu na szerokie zainteresowania i społeczne angażowanie się tego ostatniego do innych tematów, w pełnym zaufaniu prowadził samodzielnie badania nad mózgiem Marszałka. Po przerwaniu badań nad mózgiem z powodu niespodziewanejśmierci profesora Rose, w kwietniu 1939 wyjechał z Wilna do Radomia. Tam założył szpital psychiatryczny, gdzie pracował przez długie lata. Zmarł w czerwcu 1980 roku. Pochowany w miejscowości Małęczyn pod Radomiem.


Małżonka Augustyna Borysowicz z Bielaczyców, rodowita Wilnianka, ostatnie lata mieszkała z najmłodszą córką Iwoną w Krakowie, gdzie zmarła w roku 2003. Syn Jerzy wykłada fizykę jądrową na jednym z uniwersytetów w Stanach Zjednoczonych, syn Andrzej jest neurologiem i anatomopatologiem w Radomiu, córka Bożena pracuje jako psycholog w Holandii, córka Maria jest muzykiem i mieszka w Warszawie.

NG nr 25, 1999 r.

Nasz Czas
 

Początek strony
JSN Boot template designed by JoomlaShine.com